Kard w kompozycjach kwiatowych

Kard (Cynara cardunculus) należy do rodziny astrowatych. Jego ojczyzną jest basen Morza Śródziemnego. Jest  blisko spokrewniony z karczochem. U karczocha częścią jadalną jest pąk kwiatostanowy, natomiast u kardu – wybielone ogonki liściowe. Obie rośliny mają piękne srebrne liście i spektakularne kwiatostany.

Kard jest rośliną wieloletnią, ale jako warzywo uprawia się go tylko przez rok. Później może być zostawiony w ogrodzie jako roślina ozdobna. Osiąga nawet 2 metry. We florystyce mogą być wykorzystywane zarówno pąki kwiatostanowe jak i rozwinięte kwiatostany. Pąki kwiatostanowe posiadają skórzaste, kolczaste listki okrywy koszyczka fioletowo przebarwione i suche dno kwiatostanowe. Rozwinięte koszyczki są duże, kuliste, wypełnione mnóstwem purpurowofioletowych kwiatów o zapachu chleba. Ich trwałość w wodzie wynosi około tygodnia. Dzięki długim pędom pąki i kwiatostany doskonałe nadają się do bukietów i kompozycji w naczyniu. Pąki i rozwinięte kwiatostany z powodzeniem można suszyć i wykorzystywać w aranżacjach jesienno-zimowych.

W przeszłości kard był warzywem, które często występowało na stołach wielu magnatów. Dziś kard uprawiany jest u nas hobbistycznie, za to jest popularnym na południu Europy, a także w Niemczech i w Szwajcarii.

Wybielone ogonki liściowe kardu należy po umyciu obrać ze skórki, włókien i kolców, a następnie opłukać w wodzie z dodatkiem kwasku cytrynowego, soku z cytryny lub białego octu winnego. Wybielone ogonki można spożywać na surowo, można także je gotować, smażyć, dusić i zapiekać w połączeniu z innymi warzywami, mięsami, serami i grzybami.Obok walorów smakowych kard ma także działanie antynowotworowe.

Autorzy kompozycji i zdjęć: Piotr Salachna, Rafał Piechocki
Autorzy tekstu: Piotr Salachna, Andżelika Wośkowiak, Katedra Ogrodnictwa, ZUT Szczecin